In het voorjaar beginnen ze hun nesten vorm te geven. Wanneer we een nat voorjaar hebben gaan er al een heel deel van de nesten stuk, zeker als ze hun nest in de grond maken. De zomerperiode is het moment dat de larven uitkomen en gevoed moeten worden. Dit is de taak van de werksters. Zij gaan op zoek naar kadavers van zoogdieren en geven deze als voeding aan de larven. Wanneer we een lange warme zomer met veel droogte hebben is dit dus een ideale periode om de larven te voeden. Zolang het weer dan stabiel blijft, zal de wespenkolonie kunnen groeien.
De winterperiode is ook erg bepalend voor het aantal wespen het jaar er op.
Een wespennest wordt ongeveer 1 jaar gebruikt. Zodra er een nieuwe koningin is, zal deze op een andere plaats een nieuw nest maken.

Normaalgezien overleeft alleen de jonge bevruchte koningin de winter alle anderen sterven door de koude of het vochtige weer. Wanneer we een zeer milde winter hebben kan het zijn dat er toch mannetjes overleven waardoor ze samen met de koningin mee vliegen en zo krijgen we dus meer wespen het jaar er op.

Over het algemeen zijn wespen niet agressiever dan bijen. Het enige verschil is dat wespen, met name de Gewone en de Duitse wesp, op zoetstoffen afkomen. En die vinden ze vaak in de buurt van mensen. Aanvankelijk krijgen wespen hun portie zoet in het nest. De werksters voeden de larven en mogen in ruil van een heerlijke zoetstof smullen. Rond eind juli zijn de werksterlarven volgroeid en legt de koningin nieuwe eitjes. Deze eitjes zullen de nieuwe generatie koninginnen en mannetjes worden. Het lekkers in het nest raakt op. Op dit moment trekken de werksters het nest uit, op zoek naar alternatieve bronnen voor zoetstoffen. Hun queeste eindigt pas wanneer het kouder en natter wordt, gewoonlijk rond eind oktober, begin november.

Wilde bijen daarentegen zijn niet op zoek naar zoetstoffen. Ze zoemen rond planten en zijn enkel geïnteresseerd in nectar en stuifmeel. Bijen zullen mensen dan ook niet spontaan aanvallen, tenzij ze zich bedreigd voelen. Veel van onze bijensoorten hebben bovendien een angel die niet door de menselijke huid heen kan steken.